تحقیق آلودگی هوا و اندازه گیری آلاینده های هوا

فهرست مطالب

مقدمه

تاریخچه آلودگی هوا

تعریف آلودگی هوا

طبقه بندی آلاینده های هوا

طبقه بندی از نظر منشاء

اسماگ فوتوشیمیایی

طبقه بندی اثرفیزیولوژیکی

منبع آلودگی هوا

اثرات آلودگی هوا

دی اکسید گوگرد

اثر مونوکسید کربن در آلودگی هوا

اثرات مونوکسید کربن بر اعمال فیزیولوژیکی انسان

اثرات بهداشتی مونوکسید کربن

بعضی مواد سمی در هوای تهران

اکسید های ازت nOX

نمونه برداری جهت اندازه گیری آلاینده ها

نمونه برداری و اندازه گیری غلظت آلاینده ها در هوا

انواع پاک کننده های هوا

فیلتر زیستی

موسسات و کارخانه جاتی که از فیلتر زیستی استفاده می کنند

psi

شاخص کیفیت هوا (Air Quality Index)

aqi

شاخص استاندارد مواد آلاینده (Pollutants Standard Index)

محاسبه aqi

کنترل آلودگی هوا و مکانیزم های کنترل

دستگاه های کنترل کننده آلودگی

در زمان آلودگی

آلودگی هوا و آثار آن بر بارداری

روشهای مبارزه با آلودگی

تجربه موفق لندن، نیویورک و مکزیکوسیتی در کاهش آلودگی هوا

منابع

**********************

هوا یکی از پنج عنصر ضروری (هوا، آب ، غذا ،گرما ، نور) برای ادامه حیاتانساناست . هر فرد روزانه نزدیک به 22000 بار تنفس می کند و تقریبا به 15 کیلوگرم هوا در روز نیاز دارد. معمولا انسان می تواند بهمدت 5 هفته بدون غذا و مدت 5 روز بدون آب زنده بماند . اما نمی تواند بدون هوا حتی 5 دقیقه زنده بماند. اگر چه هوا در سطح زمین به فراوانی موجود و قابل دسترس است.اما حاوی مقادیر زیادی ناخالصی است.

تمام ناخالصی هائی که در هوای استنشاق شده وجود دارد به سلامت انسان آسیب نمی رساند و این بستگی به چند عامل دارد از جمله نوع ناخالصی و درصد آن در هوا و.......

انواع متعددی از آلاینده ها در اثر فعالیت های طبیعی و مصنوعی (ناشی از فعالیتهای بشر) که در زمین انجام می گیرد وارد اتمسفرمی گردند.

بنابراین به طور کلی آلودگی هوا به معنی حضور یک ماده خارجی در هواست. موسسات متعددی آلودگی هوا را تعریف نموده اند که بعضی از آنها به قرار زیر است : انجمن پزشکی آمریکا وانجمن بهداشت صنعتی آلودگی هوا را به عنوان افزایش غلظت مواد خارجی در هوا که اثرات مضری بر روی انسان و گیاه وحیوانات دارد تعریف می کنند.

اثر مونوکسید کربن در آلودگی هوا

مونوکسید کربن با فرمول CO وزن مولکولی mg01/28 نقطه ذوب ċ207 درجه سانتیگراد و نقطه جوش ċ 192 درجه سانتیگراد، گازی است بی رنگ و بی بو که حاصل احتراق ناقص زغال و سوخت های فسیلی است. حد طبیعی آن در هوا 01/0 تا 2/0 قسمت در میلیون (حجمی) PPM است. در مناطق شهری معمولا زیر 17 قسمت در میلیون است ولی در شهر تهران در ساعات ترافیک و بعضی مناطق برای کوتاه مدت تا 50 PPM و حتی بیشتر هم گزارش شده است. در محیطهای بسته و کارگاه ها غالبا از 100 PPM هم تجاوز می نماید.

...

تجارب کلانشهرهای جهان در کنترل آلودگی هوا

پرنده هایی که از آسمان به زمین می افتند و خیابان هایی که در آن مردمان ماسک زده هم دیگر را به خاطر دود نمی توانند ببینند و چهره دوستانشان را تشخیص دهند. این حرف ها و تعریف ها مربوط به فیلمی ترسناک و تخیلی نیست. همه این ها واقعیتی است که شهرهای بزرگی در جهان به خاطر آلودگی هوا با آن مواجه شده اند و روزگاری این جملات هر کدام تیتر روزنامه های کشوری در جهان بوده است. واقعیت تلخی که بالاخره کشورها را مجبور کرد که فکری به حال آلودگی هوای شهرها بکنند تا برای نجات مردمی که بعد از مدت ها سرفه و خس خس سینه به بیماری های مختلف مبتلا می شدند و کم کم جانشان را از دست می دادند کاری شود. خیلی از کشورهای جهان سال ها پیش فهمیدند که باید با مدیریت واحد، کاری برای مقابله با گسترش آلودگی هوا کنند که شهرهایشان جایی برای زندگی باشد نه برای از بین رفتن . مشکل آلودگی هوا مسأله ای مختص به منطقه ای خاص در جهان نیست، همه کشورها به نسبت خودشان با آن دست و پنجه نرم کرده اند. هنوز هم ساکنان شهرهای زیادی در جهان با گرفتاری آلودگی هوایی که باید تنفس کنند مواجه هستند اما شهرهایی هم در جهان وجود دارند که توانسته اند اوضاع را بهتر کنند تا از گروه مناطق آلوده و خطرناک برای زندگی خارج شوند.به گزارش همشهری آنلاین، حدود 60 سال قبل روزنامه های لندن به دلیلمه دودعظیمی که این شهر را فرا گرفته بود نوشتند: ۱۳هزار نفر در این مه دود به علت عوارض تنفسی جانشان را از دست دادند. آن زمان بود که مسؤولان این کشور به خودشان آمدند که باید کاری انجام دهند.

مسؤولان شهری می دانند که مانند هر بحران و بیماری دیگری، حل و جراحی این مشکل حتماً درد و عوارض جانبی دارد اما چه چیزی از جان مردم و ساکنان شهری می تواند مهم تر باشد؟ چیره شدن بر مشکل آلودگی هوا اقدامی نیست که در جهان تجربه نشده باشد. نمونه های بارز آن که درس هایی از مدیریت و برنامه ریزی و اقدام برای بهبود شرایط در خود دارد، در سال های گذشته در جهان تجربه شده است. شهرهای زیادی در جهان از جمله در اروپا و آمریکا بوده اند که سال ها قبل نفس کشیدن در آن سخت بوده و حالا اما با اقدامی جدی و هماهنگ جایی بهتر برای زندگی هستند و دیگر آن مشکلات قدیم را ندارند. دیگر هیچ کس برای رفع آلودگی هوا در جهان منتظر باران (مانند یک مسکن موقت) نمی ماند. درد آلودگی هوا مسأله ای نیست که بتوان موقت از آن گذشت و ریشه های رشد آن را به حال خودش رها کرد. نگاهی به تجربه دیگر کشورها و شهرهای جهان نشان می دهد که می توان گره آلودگی را با روش درست و برنامه ریزی باز کرد. شهر بیمار آن قدر حالش بد است که نیاز به جراحی دارد. این تومور بدخیم باید از بدن این شهر جدا شود تا صدای خنده بچه ها جای خس خس سینه ها و سرفه های خشک عابران را بگیرد. شهری که پرنده هایش به خاطر آلودگی هوا از آسمان به زمین می افتادند حالا آسمانی آبی دارد.

...